PRZEJŚCIA FAZOWE – wystawa sztuki współczesnej.
17. X. 2020, godzina 18:30
Instytut Cybernetyki Sztuki, ul. Komandorska 26, Gdańsk Osowakoncert muzyki improwizowanej:
MAJA MIRO, ROGULUS, ADAM WITKOWSKI
PRZEJŚCIA FAZOWE
Tytuł wystawy odnosi się bezpośrednio to fenomenu Przejść fazowych, które jest określeniem zaczerpniętym z fizyki i dotyczy takich zjawisk jak: parowanie, skraplanie, krystalizacja, topnienie. Funkcja zmiany jest ważna dla konstytuowania się i rozumienia funkcji dział sztuki w sieci społecznych odniesień.Świadomość jest fenomenem, który wykracza poza właściwości cząstek i poza środowisko, w oparciu o które istnieje. Te przekraczające właściwości nazywa się emergentnymi. Świadomość jest sposobem w jaki informacja jest przetwarzana. Procesy zachodzące w mózgu postrzegać można jako złożone wzorce czasoprzestrzenne obecne we wszechświecie. „Dla poczucia jakiegokolwiek sensu świadomość jest niezbędna aby je czuć – a ich odczuwanie oznacza. że potrzebujesz czegoś i sobie to uświadamiasz. Większość czynności w mózgu jest nieświadoma – świadomą częścią jest informacja podawana tylko wtedy gdy trzeba wiedzieć, ponieważ świadomość jest rzeczą kosztowna dla mózgu, jest wolniejsza od nieświadomych decyzji, może zając się tylko jedną rzeczą w danym momencie. Więc można rzecz, że świadomość istnieje dla specjalnych celWystawa
Przejścia Fazowe rozgrywa się w kontekście dualizmu metodologicznego: sposoby działań nakierowane na cele społeczne versus deskryptywna narracja; semantyczne konflikty znaczeń – pantofelek i perymetr (Althuser); kształcenie i formowanie; performatyka i steerage; wreszcie proces nabywania struktury duchowej w kontakcie z dobrami i z obiektami kultury (Paul Rickert) Ten intelektualny wymiar jako związany z wyznaczaniem granic postrzegania oraz z tworzeniem narzędzi do obserwacji zmian i wyraża się w teoretycznej refleksji, która jest immanentną częścią wystawy.Wystawa Przejścia Fazowe określa się poprzez dwutorowy system odniesień wyrażony zbitką słów: Pantofelek i Perymetr.Pantofelek pojawia się jako odniesienie się do biologii. Obuwie niejako przyobleka ciało – są tu zatem aspekty motoryczne takie jak chodzenie (zmysłowe, osobiste, intymne, miękkie). Możemy też powiedzieć, że działamy w miejscu „tu, gdzie stoimy” i w odniesieniu do realiów lokalnego środowiska. Z jednej strony jest to dbałość o komfort jak i o lokalną ekologię. Relacja ciała do środowiska obrazuje możliwość wyborów: przejścia fazowe pomiędzy stanem spoczynku (biernością) a aktywnością (podróżą, wyprawą fizyczną jak i intelektualną: wyprawą po wiedzę) Ukierunkowanie na dalekosiężne cele i horyzont graniczny określić można jako Perymetr. Określenie to zaczerpnięte jest z geopolityki / wojskowości – użyte w znaczeniu: front, zasięg widzenia ale w szerszym ujęciu związane jest z wyznaczaniem granic postrzegania, z tworzeniem narzędzi do obserwacji horyzontu gdyż ograniczeni jesteśmy horyzontem naszych wyobrażeń o świecie.Marek Rogulus Rogulski. ICS, fundacja TNS, AHE, 2020, all rights reserved.
Organizuje: fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc, ICS.
Współpraca: AHE Łódź
Wystawę zrealizowano przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz