TNS

MUESSEUM – dwie strzałki czasu i pół.

(MUESSEUM - Palindrom)

wystawa Marka Rogulskiego w ICS_ MUESSEUM – dwie strzałki czasu i pół.

Aktualnie mija 20 lat działalności galerii Spiż 7 oraz 25 lat działań organizatora - Fundacji TNS - jednej z pierwszych w Gdańsku fundacji o profilu artystyczno-społecznym.

Projekt MUESSEUM – dwie strzałki czasu i pół koncentruje się na problemie tworzenia się wiedzy i jej utrwalania w systemie wymiany energii.

Wystawa jest pytaniem o funkcję rzeźby w procesie konstytuowania się wiedzy o instytucjach, wiedzy o kulturze i o sztuce. Istotnym wizualnie elementem instalacji są podpory stalowe stanowiące swoisty system równoważni dla sił fizycznych wynikających z relacji pomiędzy częściami składowymi. W tym ujęciu chodzi o narrację związaną z historią sztuki rozumianą jako proces montowania klatek różnych „filmów”. Przeskalowane formy projektorów naświetlają niejako te tworzące się filmy na temat historii, ludzkich starań i pomyłek. 

Filmy, w których „wspinaczka” po elementach utrwalonych śladów pamięciowych splata się z odpadami towarzyszącymi ich „produkcji” oraz środkami spożywczymi niezbędnymi w procesie dostarczania energii badaczom i artystom - rozumianym tu jako organizmy żywe dla których funkcjonowania niezbędne jest dostarczanie energii.

Pytanie o to jak konstruujemy nasze wyobrażenia na temat tego czym jest wiedza i czym jest sztuka jest równie istotne jak środki artystyczne zaangażowane w postawienie tego pytania. Paradoks metodologiczny wiedzy i sztuki wybrzmiewa z zderzeniu się ludzkiego pragnienia bycia wszechwiedzącym a niemożliwością jego realizacji: Sytuujące się pozornie na przeciwstawnych biegunach stwierdzenia „Jestem Bogiem” i „Jestem Kłamcą” są stwierdzeniami paradoksalnymi - zarazem fałszywymi jak i prawdziwymi.

Stany „bycia” i „niebycia” są wyzwaniem intelektualnym związanym już z badaniem zjawisk fizycznych na poziomie subatomowym – falowo-korpuskularnym.

Kluczowym pojęciem wywodzącym się z tej sfery nauki jest „Prawdopodobieństwo”. Podkreśla się rolę obserwatora; to akt uwagi zewnętrznego obserwatora sprawia, iż któryś z wariantów staje się możliwy. ( fenomen tzw: Kota Schrödingera w fizyce kwantowej).

Fakt, iż wszyscy, jak nam się wydaje widzimy to samo, jest wynikiem testów sprawdzalności doświadczeń zmysłowych oraz interpretacji nałożonej na obraz tworzący się w mózgu.

Ten namysł nad relacjami ma mieć swoje dalsze konsekwencje. Stalowe elementy podpór i kratownic zostaną w dalszym etapie zmontowane w bramę rzeczywistego MUESSEUM, które tworzę w oparciu o fundację TNS i w ramach Instytutu Cybernetyki Sztuki w Gdańsku Osowie na ul. Komandorska 26.

Jest to zatem postawienie pytania o moc sprawczą działania artystycznego. Planowane dosłowne wmontowanie rzeźbiarskich elementów instalacji w konstrukcję fizycznego MUESSEUM w Gdańsku każe szerzej spojrzeć na instalację artystyczną realizowaną w przestrzeni Oranżerii. Jej powstanie nie jest już tylko intelektualno-artystyczną aberracją czy też badawczym namysłem, ale funduje fizyczną tkankę pod koncept i budynek MUESSEUM w Gdańsku. 

Taka rzeźba to nie tylko artefakt przeznaczony do oglądania, to nie tylko artefakt i fantom sytuacyjno-relacyjny przeznaczony do kształtowania wyobraźni relacji międzyludzkich ale także fizyczny, realny konstrukt instytucji mającej archiwizować i programować świadomość sztuki w przestrzeni społecznej. 

To „wymuszenie” aktem woli jednej z opcji zawartej w sensie Prawdopodobieństwa – symboliczne i realne ożywienie „kota Schroedingera” aktem uwagi skoncentrowanym na idei MUESSEUM.

Marek Rogulus Rogulski. all rights reserved. TNS. 2017